удгоймаг

(мн. удгоймæгтæ)

человек; личность

Æмæ, раст зæгъгæйæ, Васо, куыд удгоймаг, хъомыл кодта æмæ рæзти ацы историон-культурон æмæ идеологон атмосферæйы. – И, по правде говоря, Васо как личность формировался и рос в этой историко-культурной и идеологической атмосфере. (Джусойты Н.)

Фæлæ Арсены сфæлдыстады ис, дыууæ удгоймаджы ахаст æмæ уарзт æндæр, реалистон, хуызты чи æвдисы, ахæм уацмыстæ дæр. – Но в творчестве Арсена есть также произведения, показывающие взаимоотношения и любовь двух людей другими, реалистическими способами. (Джыккайты Ш.)

Уынджы уыцы æртæ удгоймаджы йеддæмæ ничи зынди æмæ лæппу хинымæр загъта: «Æвæццæгæн, уыцы дзырдтæ мæнмæ арæзт сты». – На улице, кроме тех трех человек, никого не было и парень про себя решил: «Наверно, эти слова обращены ко мне». (Коцойты А., Кæфхъуындар)

Бинонтæ – мæ фыды фыды æмæ йе ’фсымæры цæуæт æгæр сбирæ сты, дæс æмæ ссæдз удгоймаджы, æмæ куыдфæстæмæ рæстмæ нал фидыдтой. – Семейство наше – дети моего деда и его брата – расплодилось до количества тридцати душ, и под конец члены семьи перестали друг с другом ладить. (Дзесты К., Зæрдæйы ностæ)